“οι σύντομες εκρήξεις άγχους που περιλαμβάνουν εκρήξεις αδρεναλίνης, είναι προστατευτικές και χρήσιμες: είτε μας δίνουν την εστίαση, το κίνητρο και την ενέργεια για πάρουμε μέρος σε έναν αγώνα ή να αποφύγουμε ένα αυτοκίνητο που έρχεται κατά πάνω μας.
Αλλάζει τις παραμέτρους του και ενεργοποιεί συγκεκριμένα μονοπάτια για να αυξήσει τις πιθανότητές του να επιβιώσει από οποιαδήποτε πρόκληση”.
Η συνθήκη όμως, του εκτεταμένου άγχους είναι λειτουργία για την οποία δεν είναι ‘προγραμματισμένος’ ο άνθρωπος.
Aυτή είναι γνωστή ως overstress. Περιλαμβάνει την υπερβολική ποσότητα σωματικού ή ψυχολογικού στρες, για μεγάλες χρονικές περιόδους, χωρίς να υπάρχει διάλειμμα.
Μπορείς να καταλάβεις αν σε αφορά, σε περίπτωση που έχεις προβλήματα 1) με τη μνήμη, 2) με τη συγκέντρωση, 3) με την κρίση -οδηγείσαι σε κακές επιλογές-, 4) βλέπεις μόνο τα αρνητικά, 5) είσαι σε διαρκή ανησυχία.
Συναισθηματικά μπορεί να εκφράζεται με α) άγχος και ταραχή, β) κυκλοθυμία, ευερεθιστότητα ή θυμό, γ) αίσθημα υπερέντασης και δ) μοναξιά και απομόνωση.
Σωματικά, 'χτυπά' στον ύπνο (δυσκολεύεται να κοιμηθείς ή να μην ξυπνάς όλη την ώρα), στην ένταση που νιώθεις στο σώμα σου, στα πεπτικά προβλήματα, στην καούρα και τους γρήγορους καρδιακούς παλμούς, τη μειωμένη επιθυμία για άσκηση, την υπερφαγία ή την απώλεια όρεξης και την αύξηση των τραυματισμών, συν τις εθιστικές συμπεριφορές.
Το πολύ δυνατό, πολύ συχνό στρες λέγεται “οξύ στρες” και με τα χρόνια εξελίσσεται σε χρόνιο στρες. Και αυτό μπορεί να απειλήσει τη ζωή σου.
"Είναι σαν υπερβολική δόση φαρμάκου: η θεραπεία γίνεται δηλητήριο” λέει η Dr. Storoni, “αν η απόκριση στο στρες παραμένει ενεργοποιημένη, οι διαφορετικές οδοί της στραβώνουν”.
Ας δούμε τι συμβαίνει στο σώμα όταν έχουμε χρόνιο στρες, πάντα κατά τους ειδικούς.
Η ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ
Η ανοσολόγος, με 20ετη ειδίκευση στην κατανόηση του πώς η διατροφή και ο τρόπος ζωής αλληλεπιδρούν με το ανοσοποιητικό σύστημα στην υγεία και τις ασθένειες, Dr. Jenna Macciochi διευκρινίζει ότι “η φλεγμονή είναι μέρος της ανοσολογικής σας απόκρισης.
Με άλλα λόγια, το οξύ στρες μάς βάζει σε μια προφλεγμονώδη κατάσταση, που στιγμιαία είναι χρήσιμη. Εν τούτοις, το χρόνιο στρες μπορεί μερικές φορές να μας αφήσει με επίμονη φλεγμονή χαμηλού βαθμού.
Δεν παρατηρούμε μεν, εμφανή σημάδια (πυρετό ή ‘κοκκινίλα’), αλλά προκαλείται μικρή ζημιά. Είναι χαρακτηριστικό πως η χρόνια φλεγμονή σχετίζεται με μια σειρά από ασθένειες, όπως ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις και οι φλεγμονώδεις ασθένειες του εντέρου.
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ: “Δεν είναι πάντα δυνατό να απομακρύνετε τον εαυτό σας από την αγχωτική κατάσταση, επομένως βρείτε τρόπους να διαχειριστείτε το άγχος σας, όπως να δοκιμάσετε τεχνικές αναπνοής”, συστήνει η Dr. Storoni. Η διατροφή είναι το κλειδί για τη μείωση της φλεγμονής. Είναι έτσι, χρήσιμο να αποφύγουμε τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα που προκαλούν φλεγμονή και να προτιμήσουμε τα πολύχρωμα λαχανικά που έχουν αντιφλεγμονώδη δράση.
Το χρόνιο στρες καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα, κάτι που οφείλεται στο γεγονός ότι όταν είμαστε αγχωμένοι, το σώμα σας στέλνει την ενέργεια εκεί όπου χρειάζεται επειγόντως.
πηγή:news247.gr/(αποσπάσματα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου